maandag 24 maart 2014

vooroordelen...

Minder Marokkanen! Dat wilde(rs) een handjevol mensen in Den Haag blijkbaar vorige week. Ook in Vlaanderen hoor ik af en toe dergelijk populistisch geroep: buitenlanders die een misdrijf plegen? Terugsturen!

Maar als we even langer denken, moet eenieder van ons toegeven dat we geen van allen onschuldig zijn aan vooroordelen. Als je in Mechelen woont en het is de 10e keer dat een Marokkaan je fiets pikt, is het dan niet logisch dat je daardoor een bepaald beeld krijgt van een andere cultuur?

Wie mij niet kent, denkt nu misschien het verkeerde! Dus even een toevoeging: Ik heb als jonge tiener nog mee geprotesteerd met de Rode Jeugd onder het motto "'t Is mijn vriend, blijf eraf!". Maar ik wil gewoon iets verder denken dan dat we meestal doen. Want, zelfs als je fiets 100 keer door een Marokkaan gepikt zou worden, mag je nog steeds niet alle Marokkanen gaan bekijken als criminelen. Hoe raar dit ook klinkt. Een vooroordeel is en blijft een oordeel VOOR dat je iets weet over de persoon. Tegelijkertijd kun je als mens niet functioneren in een groter geheel, zonder vooroordelen.

Je hebt vooroordelen nodig. Als je als voetganger in het landelijke Canada wilt oversteken, reageren de autobestuurders meestal ergens tussen "Hey good morning, how are you, please cross the street, I'll block the traffic for you!" en "Attention everyone, slow down, there's a family crossing the street!". Als je hetzelfde zou doen in een grote stad, moet je goed uit je doppen kijken! Een zebrapad is geen garantie. Je moet ervan uitgaan dat je genegeerd zult worden.

Toen ik voor een internationale organisatie werkte in Zaventem, gaf ik vaak de introductie voor nieuw buitenlands personeel. Daarin was kennismaking met de Vlaamse/Belgische cultuur een vast onderdeel. Ik legde uit hoe Belgen soms verschillen van Amerikanen of Nederlanders, en probeerde zo een aantal cultuur schokken te voorkomen. Ik legde hen een vooroordeel op, om hen te beschermen voor schade. Toen wij naar West-Vlaanderen verhuisden, werden we door een aantal West-Vlamingen gewaarschuwd voor de mentaliteit van de West-Vlaming. Ze zijn stug, gesloten, argwanend en je zult niet snel contact kunnen leggen met mensen.

Wij hebben daar rekening mee gehouden, maar we zijn blij dat we ons daar niet door hebben laten leiden. Op het einde van de introductie tot België voor buitenlanders, zei ik vaak: "Vergeet aub het meeste van wat ik net gezegd heb. Want, wonderen bestaan. Uitzonderingen wonen waarschijnlijk vlak naast jou." De bedoeling was om die culturele schets wel in het achterhoofd te houden als een algemene voorbereiding, maar dit mocht nooit in de weg staan van spontaniteit, jezelf blijven, je laten verrassen.

Enkele tips die je hopelijk kunt toepassen op je eigen gezin, vriendschappen, culturen en alles daar tussen.

1. Wees je bewust van de vooroordelen die je hebt, hou er rekening mee en probeer zo iedere persoon die je ontmoet uniek te benaderen.
2. Jij bent anders dan alle anderen, misschien reageert iemand juist door jouw manier van doen, heel anders dan van zijn of haar cultuur verwacht zou worden. Geef jezelf een kans.
3. De tijd staat niet stil. De manier waarop een volk zich gedroeg, verandert! Ook individuen kunnen veranderen, geef hen daar de kans toe, telkens weer!
4. Vooroordelen worden vaak bevestigd door vooroordelen zelf. Mensen voelen snel aan als je hen viseert of in een hoekje duwt en vijandschap wordt zo vaak veroorzaakt.
5. Laat je niets aanpraten. Wat anderen ook zeggen over mekaar, ga af op de feiten die je zelf tegenkomt. Haatzaaiers zijn er genoeg, maar blinde volgers helaas nog veel meer!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten