vrijdag 29 februari 2008

wees jezelf

Wees jezelf.
Ik geloof persoonlijk meer in God dan in mezelf, maar juist omdat ik geloof in God, geloof ik des te meer in de mensen en hun capaciteiten.
Voor mij betekent het:
NIET overal waar je gaat en staat alleen maar aan jezelf denken
WEL overal waar je gaat en staat dezelfde persoonlijkheid uitstralen
NIET je hart volgen als het je principes overboord gooit
WEL je hart en je principes op één lijn zetten en er dan voor gaan
NIET over lijken gaan
WEL tegen de stroom in zwemmen
NIET gevoelens laten bepalen wat je kiest
WEL bewust je gevoelens een plaats geven zodat je jezelf beter leert kennen
NIET altijd overal tegen aanschoppen
WEL je eigen visie en geloof ontdekken en dan pas gaan schoppen waar nodig
NIET Leef zoals je wil
WEL Leef zoals je bent
NIET anderen behandelen alsof jij het centrum van de wereld bent
WEL anderen behandelen zoals jij behandeld zou willen worden
NIET alles verdraaien tot het bij je past
WEL jezelf ontplooien en laten kneden door God
NIET je verstand op nul zetten
WEL je verstand gebruiken en ervan genieten
NIET altijd maar bezig zijn
WEL investeren in mensen

ik weiger te verdrinken

Tijdsbesteding ... Hoe bepaal ik hoe ik mijn agenda indeel, hoe druk ik het voor mezelf maak ... Hoe zeg ik "ja" of "nee" tegen iets?

Het spreekwoord "Als het kalf verdronken is, dempt men de put." wil zeggen dat men pas actie onderneemt als er iets is misgelopen. Men wist dat het kon gebeuren, maar men ontkende het en nu is het te laat - het kalf is verdronken.

Er zijn veeeeeel teveel evangelische leiders verdronken! En sommigen zijn nog bezig met verdrinken... Het idee van "druk zijn = goed bezig zijn", of de gedachte dat "alles instort als ik deze taak nu niet op mij pak" ... Nergens voor nodig, ik meen het! De wereld draait net zo goed verder, ook als jij wat zou minderen! 

Onlangs vroeg iemand me of ik een bepaalde avond kon vergaderen, en toen ik nee zei, vroegen ze gewoon ronduit wat ik dan te doen had, want misschien kon ik dat wel verzetten. Het is een mentaliteit van druk zetten, schuldgevoel aanpraten als je niet net zo hard werkt als anderen, en op de koop toe verkoopt men deze manier van omgaan met bijbelse termen zoals "een extra mijl gaan" of "je talenten gebruiken". Da's je reinste onzin. We mogen die termen niet gebruiken om mekaar onder druk te zetten.

Ik wil er voor mezelf een les uit leren.

Ik weiger te verdrinken!

Tenminste, dat ben ik van plan. Ik wil gewoon niet dezelfde fout maken.

Ik zal zelf in gebed bepalen wanneer ik tijd heb en wanneer niet. Mijn agenda is (redelijk) untouchable. Ik leef dit leven en alleen ik weet dus - in overleg met God en mijn vrouw - hoe ik die het beste moet indelen. Dat is een verantwoordelijkheid die ik gekregen heb en daar moet ik goed mee omgaan. Dat is mijn job.

Ik zal tijd voor mijn gezin en mijzelf maken. Het klinkt nogal egoïstisch "tijd voor mezelf". Begrijp me niet verkeerd: ik doe mijn uren voor beide jobs, en ik doe ook wel overuren in beperkte mate. Ik heb het hier over mijn tijdsindeling en mijn vrije tijd. Ik heb het recht om zelf te beslissen wat ik ermee doe!

Ik wil ook nog lang mee kunnen gaan, ik wil weten hoe het met mijn kinderen en familie gaat, ik wil blijven samen het leven ervaren met mijn vrouw, ik wil mij niet verschuilen onder hopen werk. Ik pleit voor balans en wijsheid.

Ik pleit voor logica en eerlijkheid. Ik pleit voor verantwoordelijkheid en durf. Ik pleit voor genieten en dienen. Dat kan allemaal samen!

een voorbeeld

Overal waar ik ga of sta, zie ik goede en slechte voorbeelden. Christenen die dit lezen zouden misschien direct zeggen dat ik als bewust christen meer goede voorbeelden vind onder de christenen en slechte voorbeelden onder andersgelovigen, maar niets is minder waar. Het omgekeerde is vaak realiteit en daar is niets mis mee.

Ik kijk op naar mensen die gedurfde keuzes maken, bewust bezig zijn met hun leven, en ervoor blijven gaan omdat ze ergens in geloven. Ze komen er ook openlijk voor uit: zo zit ik in elkaar, en daarvoor wil ik gaan. Een soort houding van "take it or leave it". Ze zijn ook niet bang om veranderingen in hun leven te maken, zolang het maar logisch is. No nonsens, to the point, verantwoordelijk omgaan met je leven, maar vooral: bewuste keuzes maken, keer op keer. Zonder je teveel van anderen aan te trekken. Jou leven is tussen jou en God en niemand anders. Niet dat ze niemand anders nodig hebben, maar ze zijn gewoon niet bang om tegen de stroom in te zwemmen. Daar leer ik immens veel van.

Veel lessen heb ik ook geleerd door juist slechte voorbeelden te zien, zo heb ik bijvoorbeeld geleerd om niet zomaar met de stroom mee te zwemmen. Ik wil niet zomaar dingen doen omdat ik het zo heb geleerd. Ik wil niet vastgeroest zitten in een sleur, zonder zelfs maar na te denken wat ik wil of waar ik naar toe wil. Ik hou er niet zo van om de "algemene verwachtingen" te vervullen. Ik zou me erg zielig en ongelukkig voelen als mijn hele agenda, prioriteiten, leven, zou bepaald worden door anderen. Als je als christen zomaar meezwemt met de rest, en meedoet aan de verwachtingen van je omgeving, verdrink je. En ik ben niet van plan om te verdrinken.

zaterdag 23 februari 2008

een beter dagelijks leven

Vandaag was ik in een bedrijf waar visie - "een beter dagelijks leven creëren voor zoveel mogelijk mensen" - ook in de attitude, in alle details zichtbaar is. Je bent er aanwezig en je denkt contstant "goh, dat ze zelfs daaraan gedacht hebben".

Ik ben zelf de laatste tijd op verschillende plaatsen betrokken bij de creatie of bijsturing van een "visie". Het is goed voor een bedrijf of organisatie om een visie te hebben, zo kun je jezelf evalueren, je werk verklaren en zo weet je waar je naar toe wilt werken.

Wat ik bij vele organisaties/bedrijven mis is de attitude die daarmee gepaard gaat, de algemene sfeer die diezelfde visie uitstraalt. Doelstellingen worden in detail beschreven, en ook gevolgd. Maar in het dagelijks omgaan met dingen en mensen merk je er veel minder van. Ik heb het dan over de subtiele details zoals manier van praten, de inrichting, gedragscodes en dergelijke.

In het bedrijf waar ik vandaag was, was het gewoon duidelijk dat hun visie (behalve winst maken uiteraard) is om mensen een beter dagelijks leven te geven. Je hebt namelijk ook alle comfort als je er binnenwandelt.

... gratis ontbijt voor iedereen.
... een speelgedeelte met een bar errond zodat ouders dat gratis ontbijt kunnen veroberen terwijl ze hun kind geen seconde uit het oog moeten verliezen.
... shortcuts naar de uitgang zodat je de winkel binnen kunt gaan en ook elk moment kunt vertrekken als je wilt.
... een toilet voor papa en kindje, met dus 2 toiletpotten in 1 ruimte ...
... om dan maar te zwijgen van de produkten die ze verkopen, die zijn ook voor iedereen nuttig hieronder een fotootje als voorbeeld, de witte kast en de zwarte rugzak (in 2 te splitsen).

Dat noem ik visie, dat noem ik uitstraling, dat noem ik karakter. Daar kunnen we allemaal van leren! Het zit 'em volgens mij toch vaak in de details :-)




dinsdag 19 februari 2008

christelijk eiland

Soms voel ik me volledig opgesloten op een eiland met alleen maar lieve en stoute christenen om mij heen. Overdag ga ik naar mijn werk maar waar ik ook ga of sta in mijn vrije tijd of op mijn andere werk, ik ben omsingeld door christenen.

Ik kan mezelf wijsmaken dat ik via mijn job of school of via de "goeiendag" van de buurvrouw toch heus wel echt contact heb met mensen buiten de eigen geloofskring.

Ik kan het, zoals ik anderen vaak zie doen, omarmen en aanvaarden als de enige optie : dit is het eiland waar ik hoor en durf me er niet af te halen want ik zou niet weten wat te doen als je me eraf haalt.

Ik wil er af. Enkel af en toe. Ik ben het beu om altijd maar enkel met christenen serieuze gesprekken te hebben. Uiteraard geeft een uitgangspunt van zelfde principes en zelfde filosofie en zelfde toekomstzekerheid een geweldige basis voor een goed gesprek. Je begrijpt elkaar, je ziet de meeste dingen des levens in het zelfde perspectief.

Maar toch ... zijn andersgelovigen dan zo eng? Zijn andere mensen dan te onnozel om te kunnen begrijpen wat er in je omgaat?

Weet je, ik begrijp best dat we als christenen elkaar nodig hebben en elkaar moeten opbouwen, we zijn al met zo weinig. Maar wil dat dan zeggen dat we al onze vrije tijd moeten gaan vullen met tijd doorbrengen met elkaar?

Nee, natuurlijk zijn we niet bang, we leven en werken in een wereld waar bijna niemand zich christen noemt. Maar met bang zijn bedoel ik iets anders ...

Zijn we bang om ons gevoel te delen met iemand die anders denkt? Zijn we bang om hen toe te laten in ons leven?

Ik zei het al: ik ben het beu!

Alleen weet ik momenteel niet echt waar beginnen ... dus begin ik maar met de blogwereld ... by the way you're an interesting bunch of people

zaterdag 16 februari 2008

dankbaar

Ik ben zo dankbaar dat we gezonde kinderen hebben. Echt, behalve de typische kinderziektes, is er nog nooit iets ernstigs gebeurd met onze kindjes.

Ik heb iets met dankbaarheid. Ik wordt eraan herinnerd als dingen misgaan, of als ik zie hoe moeilijk andere mensen het soms hebben. Toen ik nog alleenstaand was, had ik 't ook al elke keer dat mijn auto startte... Dank U God (nog steeds een wonder trouwens, elke keer dat onze auto start)!

Maar je leest of hoort soms echt erge dingen, zoals bijvoorbeeld de reportage van ouders die voor vier maanden lang elke dag met enigszins wat angst naar het ziekenhuis reden om hun veeeel te vroeg geboren kindje te bezoeken; angst omdat ze nooit echt zeker waren of ze er nog zou zijn ... 

God, ik dank U dat U beschermt. Ik ben dankbaar voor elke dag van het leven, elk moment van de dag.

Wat een voorrecht om kinderen te mogen hebben.

Wat een voorrecht om GEZONDE kinderen te mogen hebben.

Wat een voorrecht dat we in een land leven waar we ongeloof'lijk veel belastingen betalen, maar waarvoor we wel een enorme sociale zekerheid terugkrijgen die met weinig landen vergelijkbaar is.

Wat een voorrecht om al die moderne apparatuur ter beschikking te hebben die voor de geboorte al kunnen kijken naar het kindje en die na geboorte binnen weken tijd al het gehoor kunnen testen bijvoorbeeld.

Wat een voorrecht om te mogen genieten van gezonde en gelukkige kindjes.

Wat een voorrecht om een God te hebben die we daarvoor mogen danken.

Wat een voorrecht om vanuit onze positie een financiële bijdrage te mogen leveren aan anderen die het niet zo eenvoudig hebben.

Dank U dank U dank U voor gezondheid en gezondheidszorg om ons heen!

dinsdag 5 februari 2008

bridge over troubled water

Ik ken de tekst al jaren, en geniet er nog steeds van, zowel de uitvoering van Simon & Garfunkel zelf als die van het Oslo Gospel Choir...

Bridge Over Trouble Water
When you're weary, feeling small,
When tears are in your eyes, I will dry them all;
I'm on your side. When times get rough
And friends just can't be found,
Like a bridge over troubled water
I will lay me down.
Like a bridge over troubled water
I will lay me down.

When you're down and out,
When you're on the street,
When evening falls so hard
I will comfort you.
I'll take your part.
When darkness comes
And pain is all around,
Like a bridge over troubled water
I will lay me down.
Like a bridge over troubled water
I will lay me down.

Sail on silvergirl,
Sail on by.
Your time has come to shine.
All your dreams are on their way.
See how they shine
If you need a friend
I'm sailing right behind.

Like a bridge over troubled water
I will ease your mind.
Like a bridge over troubled water
I will ease your mind.

© 1969 Paul Simon