extremen

Men is ofwel een veel te harde werker die zijn gezin geen aandacht geeft, ofwel een veel te grote profiteur.

Men is ofwel politiek bewust en dus fanatiek, ofwel politiek onbewust en dus dom.

Een vader is ofwel veel te streng voor zijn kinderen en dus is hij een boeman ofwel veel te soepel en dus is hij een watje.

Een predikant is ofwel veel te ouderwets en dus niet relevant, ofwel veel te postmodern en dus niet waarheidsgetrouw.

Een student is ofwel een stréverke ofwel een luilak.

Ofwel drink je alcohol en ben je verslaafd, ofwel drink je het niet en ben je een saaie piet.

Ofwel zit je in de oppositie en is alles van de regering slecht, ofwel zit je in een regering en is de oppositie fout.

Ofwel ben je te oud en niet meer mee, ofwel te jong en heb je dus nog niks te zeggen.

Je bent ofwel republikein ofwel Albert-fan.

Waarom denken we zo vaak in extremen? Waarom nooit de middenweg? Waarom gunnen we anderen niet een plek ergens in het midden? Af en toe een complimentje voor degene die zo anders is als jij? Waarom elkaar altijd een label geven en in een ho(e)kje duwen? Enerzijds zitten we zo in elkaar, anderzijds: nergens voor nodig.

Niemand is toch 100% een bepaald karakter? We zijn toch allemaal een mix van allerlei gevoelens, DNA, achtergrond, ...

Je staat dichter bij de ander dan je denkt!