woensdag 22 april 2015

Mijn relatie met alcohol

Naar aanleiding van de publicatie van een boek van Michael Niclaus, plaats ik hier ook mijn verhaal met alcohol, zoals vermeld in het boek "Alcohol Vrij", verkrijgbaar via http://www.debestebeslissing.be/



Ik ben altijd een sociale drinker geweest, maar heb daar nooit in overdreven. Eind 2004 verwachtten mijn vrouw en ik ons eerste kindje – we hebben nu vier gezonde schatten! - en besloot ik de laatste drie maanden van de zwangerschap solidair mee te doen: Zij dronk de hele zwangerschap al geen druppel alcohol meer, dus ik zou dat die drie maanden ook wel kunnen uithouden zeker?

Toen onze eerste kleine geboren werd, kon het geluk niet op! Maar in mijn hoofd sloop een ander geluk binnen: het geluk van het weer-kunnen-drinken. Ik had mijn dagelijkse pintjes hard gemist, alsook mijn porto’ke tijdens het koken, mijn martini op zondag, mijn jenevertje op zaterdagavond, mijn cognac of glas rode wijn bij een goed gesprek. De lijst is nog niet half af.

Eigenlijk had ik toen al kunnen weten dat ik een probleem had, maar het hoorde er gewoon bij. Alcohol was mijn vriend. Lange tijd heb ik geloofd dat mensen die nooit drinken een enorm saai leven moeten hebben. Ze kunnen niet écht genieten van het leven. Het was pas een jaar later dat mijn goede vriend alcohol een andere kant van zichzelf liet zien.

Door een bewuste keuze om van job te veranderen, hadden we als gezin een stuk minder inkomen. We konden meer van onze tijd investeren in onze passie (jeugdwerk) maar hadden maandelijks toch een serieus tekort dat niet te overbruggen viel. Ik negeerde het vanuit een positief denken “we geraken er wel”, maar het werd er niet beter op. In die periode begon ik een duidelijk verschil te zien: De avonden dat ik iets meer had gedronken, geraakte ik sneller in slaap, de avonden dat ik niets of bijna niets had gedronken, lag ik wakker van de financiële zorgen. De keuze was snel gemaakt: ik moest zorgen dat ik dagelijks een minimum aan alcohol binnen had om met een gerust hart te kunnen slapen. Hoe harder ik er ’s avonds van overtuigd was dat al mijn problemen weg waren, des te harder kwamen ze ’s morgens terug, tot de dag, begin 2007, dat een rekening zichzelf presenteerde die niet langer genegeerd kon worden. Ik had er een bijzondere chaos van gemaakt.

Alles kwam eruit en samen vonden mijn vrouw en ik hulp op alle vlakken: mentaal, praktisch en financieel. Ik besloot dat als mijn leven zo verweven was met alcohol, dat ik niet anders kon dan die volledig uit mijn leven te bannen. Men raadde mij aan enkele boeken te lezen en een online coaching te doen ivm verslaving. Ik weet nog goed dat ik dacht “Verslaving? Ik ben hooguit afhankelijk, maar verslaafd?”. Langzaam maar zeker besefte ik ook dat afhankelijkheid van alcohol eigenlijk hetzelfde was als verslaving.

Ik had een innerlijke dorst die gelest moest worden. Ik deed dit met alcohol, een middel dat uiteindelijk enkel schade brengt. Alcohol is zo normaal. En bij problemen leek het zo aantrekkelijk, een beetje meer om te kunnen relaxen, om zorgen te vergeten. Het bleek een heimelijke vriend te zijn die mij dieper de put in sleurde dan ik besefte. Ik moest uiteindelijk die alcohol niet alleen vervangen door “plat water” maar er moest in mijn hart ook iets veranderen: ik moest het leven anders benaderen. Mijn problemen niet ontlopen maar bevechten en overkomen. In die periode heeft mijn geloof in God mij als christen ook geholpen en sterker gemaakt, juist door mijn zwakheid te erkennen.

Dat is namelijk een kern in het probleem met alcohol in onze maatschappij: het is zodanig ingeburgerd, dat het zichzelf voorspiegelt als iets onschuldigs. Je kunt allerlei problemen hebben, maar alcohol is onmogelijk een boosdoener, kijk maar eens hoeveel mensen kunnen drinken én goed functioneren. Het is ook stoer om te bewijzen hoeveel je kunt drinken zonder eronder te bezwijken. Dan moet jij het toch ook kunnen? Maar niemand vertelt je wat er in de binnenkamer van die andere persoon gebeurt. Het is verscholen achter een masker van stoerheid en prestatie. Daarom moet er in je hart iets veranderen, als je echt wilt loskomen van iets dat je bindt.

In die periode van mijn leven zijn er nog heel wat andere dingen gebeurd, mooie en lelijke. Ik wil je vanuit mijn getuigenis aanmoedigen om stil te staan: welke dorst is er in jouw leven die je misschien ook door alcohol of iets anders probeert te lessen? Wat leeft er in je hart en hoe brengt dit vrucht voort in je leven? Iedereen heeft weer zijn eigen verhaal. Tell me yours... (mailen mag altijd: henri.menheere@gmail.com)

Binnenkort is het weer zomer. Op een warme zondagnamiddag kan ik zo hard genieten van een glas fris kraantjeswater. Je zou denken dat die zin op iets anders moest eindigen, het klinkt absurd: kraantjeswater. Maar ik ben vooral dankbaar dat het geen witte wijn is, glas na glas, tot de combinatie van de hete zon met de alcohol naar mijn hoofd stijgt, me gigantisch lam en moe maakt en uiteindelijk hoofdpijn geeft waardoor ik noodgedwongen moet overstappen op blond bier.

We zijn een product van de wereld waarin we leven: een wereld waar alcohol niet weg te denken is. Maar we zijn net zo hard de makers van die wereld. Zonder een ander te beoordelen op het wel-drinken, kan ik vol plezier en met intense vrede door het leven gaan als niet-drinker, wetende dat dat alvast één ding is waar ik niet van afhang om plezier te maken. Ik geniet met volle teugen van het leven, omdat ik mij vrij voel!

Wie is er sterk, diegene die laat zien hoeveel hij kan drinken, of diegene die zichzelf kwetsbaar opstelt en toegeeft dat hij het niet alleen aankan?

3 opmerkingen:

  1. Ik ben alcoholist maar sedert 2007 nuchter dank aan de AA daarvoor ik heb een moeilijke jeugd gehad vol misbruik en ellende ik praat er niet te veel meer over om dat ik die periode wil afsluiten. Een ding kan ik met zekerheid zeggen alcohol maakt veel kapot je gezin je vrienden kring alles gaat er aan kapot ik ben GOD nog altijd dankbaar dat hij mij verlost heeft van de drank . Maar het is niet omdat je gestopt bent dat je helemaal verlost bent het is nu al 9 jaar en nog altijd moet ik werken aan mezelf en aan mijn gezin om maar een beetje van vertrouwen terug te winnen . Woorden en dingen die je doet onder invloed van drank kun je niet terug draaien .Denk goed na voor het je leven verwoest

    BeantwoordenVerwijderen