...i dont wanna go to school i dont need no education i dont wanna be like you i dont wanna save the nation...
Dit was de tekst van iemand op msn ... doet me denken aan mijn eigen school tijd.
"I hate school!" schreef ik overal waar de leraars het niet konden zien. Maandagochtend was het rotste moment van de week want er zouden dan weer vijf lange dagen beginnen van stilzitten, luisteren, opletten zonder weg te dromen (moeilijk!!), doen alsof je alles snapt, beleefd zijn alsof je de grootste hypocriet van de wereld bent en zeker nooit zeggen wat je echt denkt. Dan gaan ze namelijk nog meer vragen stellen, want dan denken ze dat je het interessant vind...
Vijf lange dagen ... ik weet nu nog steeds hoe lang die dagen waren. Elke minuut voelde aan als een uur. Rotschoolbanken, toemstemming vragen om te mogen plassen, luisteren naar een leerkracht die de indruk geeft dat ie echt enthousiast is van zijn vak ... niet kunnen begrijpen hoe iemand enthousiast kan zijn van iets wat op school gebeurt.
En dan wachten ... wachten tot het twintig na drie was, soms zelfs tot tien na vier ... Echt waar, de dagen van acht uur in plaats van zeven waren een regelrechte ramp. Aan het eind van zo'n dag was ik echt helemaal op. En soms hadden we zelfs 2 zulke dagen op een rij.
Ondertussen weet ik beter, hoopt U nu te lezen. En ja, inderdaad ik weet wel beter nu. De school heeft ook wel een nut. Maar dat doet niets weg van het gevoel dat ik erbij had. Ik had ZO een hekel aan stilzitten he. Nog trouwens.
En dan de weekends ... daar was altijd iets mis mee. Op zich maakte het niets uit wat er gebeurde tijdens het weekend. Was er jeugd of niet, gingen we naar familie of niet: ER WAS IN ELK GEVAL GEEN SCHOOL! en daarom kon het weekend nooit stuk! Alleen er was inderdaad iets mis mee ... zondagavond was het gedaan. En hoe lang de vorige week ook leek te duren ... Het kwam allemaal weer terug ... vijf lange dagen ... stilzitten ... enzovoort.
Herken je jezelf? Je bent niet de enige ...
Maar er is hoop ... Op een dag is het zover, dan ben je geslaagd, en dan is het middelbaar gedaan! Je moet wel nog een paar keer terug gaan voor diploma en copie van diploma en ... Maar dan kunnen ze je niks meer doen ... Dan zijn ze niet meer de baas ...
Tuurlijk, ik herhaal het, ik weet ondertussen beter. Ik snap echt wel het nut en de logica van school. Ik waardeer de vele leerkrachten in ons midden. Zonder school heb je geen toekomst. Zonder school had ik dit nooit zonder spelfouten kunnen schrijven (de spelfouten die U toch vindt zijn eigenlijk gewoon typfouten). En we mogen blij zijn dat we onderwijs hebben in ons land.
Maar weet je, daar hebben de scholieren aan wie ik schrijf, op dit moment geen boodschap aan. Dus ik ga er niet verder over uitweiden.
Het goede nieuws is gewoon: Op een dag is het voorbij. Begin dus maar af te tellen ... De jaren, maanden, dagen. Echt waar, ik heb het zelf meegemaakt en elk jaar in juni vier ik mijn eigen stille jubileum ... ik ben ondertussen al 13.5 jaar vrij van het middelbaar en ben er nog steeds blij om. Die dag komt ook ooit voor jullie, dus hou vol en doe je best zodat je er op een dag gewoon vanaf bent.
Als je wilt, tel ik mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten