2015: duizeligheid, angst, ...
Enkele woordjes die 2015 kenmerkten voor mij...
Alcohol
Na 8 jaar zonder alcohol heb ik eindelijk mijn verhaal eens opgeschreven. Veel vrienden kenden het al, maar nu is het te lezen voor iedereen. Het staat op internet en is ook gepubliceerd in een boek dat een vriend schreef. Alcohol was een periode mijn beste vriend bij grote zorgen. Mijn problemen verdwenen elke keer als ik net genoeg op had. Veel mensen waren gesteund toen ze mijn verhaal hoorden en erover konden praten. Wil je mijn verhaal lezen, check met mij en ik stuur je de link. Als coach ben ik ook altijd bereid anderen te helpen.
Angst
Vluchtelingen stromen weg van oorlog, wanhopig op zoek naar een beter leven. Velen zelfs gewoon naar overleven. Fort Europa blijkt vooral bezig met het beschermen van haar eigen muren, tegen de ellende daarbuiten die ze grotendeels zelf veroorzaakt. Ja, ze doen (soms) het wettelijk minimum, maar de duizenden mensen die hier vlakbij in modder moeten leven, zijn het bewijs dat het verre van 'goed bestuur' genoemd kan worden. Mensen op basis van hun afkomst of godsdienst vals beschuldigen, is niet langer het voorrecht van extreem-rechts. Angst voor terreur wordt misbruikt om allerlei asociale maatregelen en uitspraken goed te praten. Ik reageer er soms fel op, omdat ik vanuit de diepe christelijke waarde van liefde niet anders kan. Het gaat over mensen die net zoveel waard zijn als ik. De vele goede gesprekken die ik heb naar aanleiding van deze situatie, zijn hoopgevend. Ook met die vrienden die totaal anders denken. Ook met vluchtelingen zelf. Even langer doorpraten met iemand, opent ogen. Ook bij mezelf. Ik ben meer in actie geschoten en het mag me al iets meer kosten dan vroeger. Maar woord en daad komen nog steeds niet voluit overeen, ik mag best nog veel meer doen.
Duizeligheid
Na een jaar regelmatige duizeligheid en evenwichtsproblemen bleek een bril van Hans Anders de oplossing te zijn! Ik werd regelmatig plots duizelig, kon dan niet meer goed staan of recht lopen en moest de rest van die dag mijn bed in kruipen wegens misselijkheid. Via de huisarts heb ik bloedonderzoek gedaan, ben ik bij de cardioloog geweest, bij de neus- keel- oorarts: alles bleek in orde. Hartritme was goed, cholesterol & suiker in orde, evenwichtsorganen werken goed. Enkel een lage bloeddruk. Maar toen ik een zonnebril op sterkte wilde kopen, kwam ik erachter dat de sterkte van mijn huidige bril (voor autorijden) lang niet sterk genoeg meer was. Resultaat: Sinds ik die bril heb, is het niet meer teruggekomen! Da's al zes maanden!
Bijl
Dit jaar was mijn schoonmoeder enkele maanden bij ons op bezoek uit Costa Rica. Dat op zich is al noemenswaardig, nietwaar? Maar van alle herinneringen is er in het bijzonder één mij bijgebleven. Ze sprak over de bijl. Om een grote eikenboom om te hakken, of te snoeien, gebruik je een kettingzaag of bijl. Om een jong plantje te snoeien, zou zulk gereedschap fataal zijn. Ze trok de paralel met wat we als mensen maar al te vaak doen. We zien iemand iets fout doen en staan klaar met onze bijl. We houden geen rekening met hoeveel die persoon nog moet groeien of leren, nee we rekenen direct met hen af. Ik kijk ook naar mezelf en zie dat ik, vaker dan me lief is, ook anderen met een bijl benader. Nog steeds. Als actief christen wil ik Gods liefde en genade laten zien door juist mensen te helpen en te steunen waar het moeilijk is. Niet hen afschieten omdat ze iets doen dat ik niet zou doen. Ik zie teveel bijlen, soms met name in eigen kerkkringen en dat baart me zorgen. Ik wil geen deel zijn van de standpuntenkerk die alles beter weet, ik wil deel zijn van de vluchtkerk die toegeeft niet alle antwoorden te hebben, een kerk waar iedereen naartoe kan vluchten als het leven zwaar is.
Mensen
Via mijn werk kwam ik regelmatig bij mensen thuis. Soms voor een coaching gesprek met een jongere, soms voor een vergadering of een brainstorm moment, soms omdat ik gewoon praktische hulp biedt en zo bij mensen binnenkom. Maar ook buiten mijn job als jeugdwerker kom ik regelmatig in gesprek met mensen. Iets ophalen via Kapaza of FreeCycle heeft me al enkele nieuwe vrienden opgeleverd. En feestjes. Of gewoon op straat. Geen Sinds dit jaar werk ik ook in bijberoep bij Het Wekelijks Nieuws waar ik de kans krijg om verhalen van mensen te horen, en hen zelfs helemaal uit te vragen ;-) Al die ontmoetingen verruimen mijn beeld van de wereld. Ik heb dit afgelopen jaar zoveel uiteenlopende visies, omstandigheden, situaties gezien, het heeft me zoveel geleerd, opnieuw. Geen twee mensen zijn hetzelfde en toch zijn ze allen gelijk. Het heeft mijn hart verwarmd en het helpt me om zelf ook anders naar de wereld te kijken. Hoe meer je iemands verhaal leert kennen, hoe gemakkelijker leer je mekaar ook waarderen en begrijpen.
Tweeduizendvijftien was een bewogen jaar. Tweeduizendzestien zal hopelijk veel bewegen. Daar schrijf ik morgen misschien iets over. Happy New Year!
Henri
Geen opmerkingen:
Een reactie posten