dinsdag 10 november 2009

een litanie van nederigheid

"Litanie" is een woord uit de rooms-katholieke kerk, dat gebruikt wordt om een bepaald soort smeekbede te beschrijven. Een gebed als "verhoor ons" of  "geef ons genade" of "geef mij genade". Zondagavond kreeg ik de kans om het gebedsuur te leiden bij The Living Room. De avond draaide rond het onderstaande gebed. Het ging er vooral over dat christenen net als andersgelovigen dagelijks het gevaar lopen om egocentrisch in het leven te staan. Het enige verschil is dan vaak dat we onze ik-gerichtheid volgens een verschillende lijst van sociale regels spelen. Zo gaan we steeds weer de mist in. We klinken vroom, we doen ons voor als voorbeeldige christenen. Niemand ziet het of het echt is of niet. Maar in ons hart denken we enkel aan onszelf. En dan moeten we terug naar de kern: wat essentieel is, is onze houding. Die moet zijn zoals Jezus ons toonde.
Ik wil je uitdagen om dit gebed voor jezelf uit te printen, naar een stille hoek te gaan en het gebed zin voor zin hardop voor te lezen. Pauzeer bij elke zin en denk na over mogelijke situaties in je eigen leven waarin je daar schuldig van bent. Belijd die houding aan God en vraag Hem om je te bevrijden van dit denken en doen. Ga dan verder naar de volgende zin.
Als we dit gebed dagelijks zouden kunnen bidden, zou er heel wat veranderen. En dat is wat Paulus volgens mij bedoelde toen hij aan de Romeinen zei: "Wees hervormd in uw denken". Niet een nieuw religieus systeem, maar een diepe, werkelijke verandering van het hart.
Het gebed is van een onbekende:
O Jezus, zachtmoedig en nederig van hart, hoor mij aan.
Bevrijd mij, Jezus, van het verlangen geliefd te worden,
van het verlangen verheerlijkt te worden,
van het verlangen geëerd te worden,
van het verlangen geprezen te worden,
van het verlangen verkoren te worden boven anderen,
van het verlangen geraadpleegd te worden,
van het verlangen goedgekeurd te worden.
Bevrijd mij, Jezus, van de angst vernederd te worden,
van de angst geminacht te worden,
van de angst een berisping te ondergaan,
van de angst vergeten te worden,
van de angst uitgelachen te worden,
van de angst onrechtvaardig behandeld te worden,
van de angst veracht te worden.
En Jezus, verleen mij de genade om te verlangen dat men anderen meer liefheeft dan mij.
Dat men anderen meer waardeert dan mij.
Dat anderen meer aanzien in de wereld zullen genieten dan ik.
Dat anderen gekozen worden, en ik opzij gezet word.
Dat anderen geprezen worden, en ik onopgemerkt blijf.
Dat men te allen tijd aan anderen de voorkeur geeft.
Dat anderen heiliger mogen worden dan ik, als ik maar zo heilig word als nodig is.
(gebed overgenomen uit het boek "Honger naar Echtheid" van George Verwer, 1988)

woensdag 4 november 2009

kaastaartverhaaltje

Helaas maar ik ga niet zomaar een lijst met ingredienten en handelingen opsommen. Het wordt een verhaal, en zo kom je er achter hoe je de eenvoudige kaastaart moet maken :p

Mijn vrouw en kinderen houden van fruityoghurt, maar ik heb veel liever het pure zure spul: witte simpele yoghurt. Nu liep ik een tijdje geleden door de Aldi en dacht ik, hey wat is dat daar: magere verse kaas. Iets dikker dan yoghurt, en toch mager, dus ook waarschijnlijk lekker zuur. Laat ik dat eens proberen voor bij mijn cornflakes.

Het was niet zo'n geweldig idee, de smaak is ok, maar toch is het een beetje droog om zomaar bij je ontbijt te eten. Ik had echter wel vier doosjes van 500 gram gekocht (ja, ik weet het!) dus ik moest er iets anders mee doen. Een recept zoeken misschien.

Ik bladeren op internet, niks lekker of simpels gevonden. Toen deed ik een boekje open bij ons thuis over nagerechten en daarin stond het recept voor een kaastaart.

Dat zag er niet moeilijk uit! Bovendien had ik daarvoor het bovenvermelde spul nodig, 250 gram ervan! Mager hoefde niet, ik heb het ondertussen al met magere en gewone geprobeerd, en het komt beiden op hetzelfde uit.

Het deeg moest ik niet zelf maken, een pakje kruimeldeeg volstond. Dat ben ik dan ook met de kinderen gaan halen in de Delhaize. Gewoon uit de frigo daar. Da's 1 grote opgerolde lap deeg.

Verder had ik alleen nog maar twee eieren, 100 gram suiker en 1 pakje van 8 of 10 gram vanillesuiker nodig.

Ik stond er versteld van hoe snel het allemaal ging. Het kruimeldeeg moet je trouwens niet proberen uit te rollen direct nadat je het uit de frigo haalt. Dan breekt het af terwijl je het ontrolt. Als je echter te lang wacht, nadat je het uit de frigo haalt, plakt het weer teveel aan elkaar. Om te zorgen dat het niet te hard of te zacht is om te ontrollen, moet je het 5, 6, 7, 8, 9 of 10 minuutjes op kamertemperatuur laten liggen. Het aantal minuutjes staat rechtstreeks in verband met de temperatuur in jou keuken.

Dat moet je dan in een taartvorm plaatsen. Als er bakpapier omheen zit, lekker laten zitten. Als het er niet bij zit, gaan klagen in de winkel! Maar goed, met bakpapier, gewoon in een bakvorm doen. Zonder bakpapier moet je die vorm eerst met boter insmeren.

Probeer het deeg trouwens direct in het midden te leggen en laat de rand aan alle kanten ongeveer even hoog zijn. De bakvorm is rond, net als het deeg, en ergens tussen 18 en 28 cm ofzoiets. Wij hebben er maar één en die gebruik ik dus.

Nadat ik dat allemaal gedaan had, zette ik de rest van de ingredienten netjes op een rij naast elkaar. Links staat 250 gr verse kaas, daarnaast 100 gr suiker, daarnaast een reeds opengescheurd pakje vanillesuiker, daarnaast twee eieren.

Ik begon met de eieren. Die moet je namelijk splitsen. Dat is dus het wit van het geel scheiden. Dat is nogal een gedoe voor mij. Om 2 eieren te splitsen heb ik er meestal 3 nodig. Of ik roep mijn vrouw. De kunst is: breek het ei, zorg dat je dooier (geel) in een van de twee helften blijft zitten, en kap die dan heen en weer van de ene helft naar de andere, boven een schaaltje. Het eiwit glijdt dan langzaam in het schaaltje, en hopelijk blijft het eigeel heel. Dat doe je 2 keer (ah ja, 2 eieren he). Er zijn vast wel joetjoeb video's van.

In de rij van verse kaas, suiker, vanillesuiker, zet je rechts de twee eidooiers in een kommetje. De gele ronde deeltjes van de eieren dus. Die vier ingredienten op een rij, gooi je allemaal door elkaar. Het eiwit zit dus in een apart vijfde kommetje he. Dat laat je apart staan.

Zodra je de vier ingredienten hebt gemengd, kap je dat in het deeg (Dat deeg dat dus als het goed is, al in je bakvorm zit).

Nu de eiwitten nog. Dit moet je opkloppen. Twee mogelijke manieren, ofwel met een spatel of roe, met de hand, een dik kwartier door elkaar kloppen. Ofwel met een electrische mixer. Het resultaat moet zijn: vaste sneeuw. Je weet zeker dat je het vast genoeg hebt geklopt, als je je beker/kom/... ondersteboven kunt houden en er valt niets uit. Of je neemt er een lepel van en het staat vast omhoog. Het moet stevig zijn.

Dat roer je dan heel voorzichtig door het mengsel dat al in je vorm zit. Heel rustig. Eigenlijk niet roeren, maar eerder een beetje relaxed scheppen, tot het door elkaar zit. Als je roert, gaat het schuimerige van die eiwitten verdwijnen en dat maakt de taart juist luchtig. Dus take it easy... Er is trouwens een naam voor, folding (vouwen) of zo. Er zijn hier zeker weten youtube filmpjes van!

De oven moet voorverwarmd zijn op 200 graden en dan zet je de taart er 30 minuutjes in.

Ah ja belangrijk: Zet je taart in het midden! De tweede keer had ik hem iets te hoog gezet, waardoor het deeg niet gaar was, en de bovenkant wel al donker. Beter iets lager dan het midden dan te hoog.

Ik beloof het : Het klaarmaken van deze kaastaart kost je minder tijd dan het lezen van dit blogbericht + ontcijferen van het recept uit dit bericht tesamen.

Smakelijk!