aanbidden met hart en verstand

Als ik afgelopen week mijn geloof zou baseren op mijn gevoel, dan zou er in mijn ogen weinig overblijven om God voor te aanbidden. Ik was erg boos, gefrustreerd, ik kon enkel bidden voor anderen, maar bijna niet bidden om God groot te maken. Ik was boos omdat er in dezelfde week zulke mooie sneeuw gevallen was, en als God zich daarmee bezig houdt, waarom laat Hij dan andere dingen wél totaal mislopen? Klinkt sarcastisch, maar zo voelde het.

Toch weet ik dat God trouw is, toch weet ik dat Hij ons liefheeft en dat Hij het beste met ons voorheeft. Hij heeft ook vier lieve mensen beschermd in dat zelfde ongeluk én degene die het niet overleefde, heeft Hij een eeuwig leven gegeven! Hij zegent ons, we lezen dat niet enkel in Zijn Woord, maar we mogen daar ook zelf van getuigen in ons eigen leven.

Moet ik dan alle gevoel negeren, opzij zetten, blind doorgaan? Nee, God laat ons toe om onze gevoelens te uiten, maar we mogen ons geloof, onze aanbidding daar niet op baseren. Het doet me denken aan de trein die ik al jaren ken:


De waarheid is de locomotief, dat zijn de dingen die je in de Bijbel leest, hetgeen je weet over God, hetgeen waar je uit ervaring van kunt getuigen. Het geloof is het aannemen van die waarheid in je leven, het zeker weten van wat je hoopt, door de bijbelse waarheid in je hart te dragen. Het gevoel is een wezenlijk onderdeel van wie je bent, maar het wordt getrokken door de waarheid en het geloof.

Ik begon van de week te zingen vanuit mijn verstand, hetgeen ik als waarheid ken:

"The Splendour of a King
Clothed in Majesty,
He wraps himself in light,
And darkness tries to hide
And trembles at his voice."

En door die waarheid uit te spreken, kon ik ook vervolgens het volgende vanuit mijn hart zingen:

"Name above all names
You are Worthy of all praise
and My heart will sing how great
Is our God."

Dit komt rechtstreeks uit mijn leven, andersgelovigen zullen dit misschien totaal niet begrijpen, maar dan daag ik je uit: kies: ofwel probeer je het te begrijpen door vragen te stellen, ofwel wacht je op de volgende post, die zal weer wat anders zijn qua inhoud :-)

Tot slot een bijbelgedeelte dat echt tot mij sprak de afgelopen week: Psalm 119...
. 11: "Ik berg uw woord in mijn hart, opdat ik tegen U niet zondige."
.105: "Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad."

Alleen als we Zijn Woord in ons hart opbergen, kunnen we standvastig blijven geloven.