dinsdag 6 december 2011

I hate myself!

Ik haat mezelf...

Jonah Mowry (14, VS) deed in de zomer zijn verhaal op youtube over hoe hij sinds het 1e leerjaar gepest werd, daarna zichzelf begon te snijden en uiteindelijk ook overwoog om zelfmoord te plegen. Jonah besluit zijn verhaal te doen en concludeert zijn video met "Ik ga nergens heen, ik ben sterker dan dat en ik weet dat ik een miljoen redenen heb om hier te zijn." De video werd sinds eergisteren pas echt verspreid over het internet en heeft ondertussen al meer dan 5 miljoen views. Op twee dagen heeft hij wereldwijd nieuwe fans, "vrienden" en ook vijanden. Het bericht wordt ook in twijfel getrokken omdat hij 4 maanden later wat meer vertelt over de positieve kant van zijn leven, maar het verhaal blijft even real (voor zover we op internet zoiets ooit zeker kunnen weten natuurlijk).

De video raakt me enorm. Ik zie de pijn van het afgewezen worden. Zoveel jaren werd hij behandeld als minderwaardig en uiteindelijk is hij echt vanbinnen gaan geloven dat hij niets waard was. Zelfverminking is niet slechts vragen om aandacht, heel vaak is dit een uitdrukking van hoe iemand zichzelf echt ziet. Hij haatte zichzelf omwille van hen die hem haatten. Hij geloofde hen en vond dat hij niets beter verdiende dan de dood. En hij is niet de enige. Pesten heeft meestal niets te maken met het feit dat iemand "anders" is. Pesten komt juist vaak voort uit de onzekerheid van de pestkop. Dat weten we. In theorie. Toch lijden zoveel jongeren, ook in Vlaanderen, onder een gelijkaardige pijn, en zijn er ook vaak jongeren die uiteindelijk zelfmoord plegen. Het breekt mijn hart elke keer weer als ik zo een verhaal in het nieuws zie. Maar niet alleen jongeren, er zijn ook veel ouderen die tot de dag van vandaag slecht functioneren omdat hun zelfbeeld compleet vervormd is door wat vroeger gebeurd is. Het beeld dat anderen over hen communiceerden, werd het beeld dat ze over zichzelf kregen. Ze haten zichzelf.  Elk van die verhalen die slecht aflopen, is er een teveel en elke keer denk ik weer, we hebben gefaald. How come we didn't make it clear that there are a million reasons for them to be here, alive?

Woorden van dood...

Hoe komt het toch dat zoveel jongeren deze woorden van dood geloven? Ik ben een nietsnut. Niemand geeft om mij. Ik kan niets en ben nergens goed voor. Als ik zou sterven, zou niemand mij missen. De wereld is beter af zonder mij. Het zijn stuk voor stuk woorden van dood, omdat ze ten eerste niet waar zijn en ten tweede de ziel en het gevoel van de persoon voor een stuk vermoorden. Toch worden ze geloofd. Omdat the-populair-kid @ school het hen gezegd heeft. Omdat de meerderheid hen zo behandelt. Omdat die ene persoon waar ze zo naar opkijken, vriend, vader of moeder, hen op die manier benadert. Als papa van 4 kindjes hoop ik met mijn gehele hart dat ik altijd toegankelijk zal zijn voor mijn eigen kinderen, wat ze mij ook komen vertellen, waar ze ook mee worstelen. Ben jij toegankelijk voor je vrienden, familie, buren?
Welke woorden geloof je? Woorden van dood of woorden van leven? Van wie komen die woorden en waarom heeft juist die persoon zo een invloed op je leven?
Welke woorden spreek je? Zelfs over iemand die je niet begrijpt? Een homo? Een moslim? Een christen? Een buitenlander? Een oudere? Een jongere? Een ...? Spreek je woorden van dood of woorden van leven?

Woorden van leven...

Welke woorden vinden we bij Jezus, onze bron van leven? We lezen het in de bijbel:
De liefde is lankmoedig: Je kunt veel verdragen van een ander.
De liefde is goedertieren: Je bent welwillend en genadig.
De liefde is niet afgunstig: Je bent niet jaloers op een ander.
De liefde praalt niet: Je maakt geen vertoon van hoe goed je bent.
De liefde is niet opgeblazen: Je doet niet alsof je het beter weet.
De liefde kwetst niemands gevoel: Is dit werkelijk onmogelijk?
De liefde zoekt zichzelf niet: Je benadert de ander om zijn bestwil en niet de jouwe.
De liefde is niet verbitterd: Je laat het verleden achter je.
De liefde rekent het kwade niet toe: Je bent niet uit op wraak.
De liefde is niet blij over ongerechtigheid: Je komt op voor de zwakken, ongeacht hun achtergrond of verschillen.
De liefde is blij met de waarheid: Je houdt ervan om de waarheid te ontdekken in elk verhaal.
De liefde bedekt alles, gelooft alles, hoopt alles en verdraagt alles: Je benadert elke nieuwe situatie met vernieuwde hoop dat mensen het toch weer goed bedoelen.
Liefde kan gemakkelijk zijn zolang het comfortabel is.
Maar liefde wordt pas echt getest, juist daar waar de ander echt anders is.
Heb lief! Spreek leven! Speak Life!