Ze haalden me in.
Ze fietsten nogal raar heen en weer en terwijl ze steeds verder vooruit geraakten, zag ik dat die twee jongens de derde steeds aan het klemrijden waren. De derde riep iets en probeerde steeds om hen heen te fietsen, maar het lukte hem niet. Vooral die ene, die ging steeds extra traag rijden vlak voor hem, zodat hij moest stoppen of tegen een muur fietsen. Hij vond het echt niet leuk.
Ik wou er eigenlijk naartoe lopen om ze gewoon een keer te confronteren, maar ze waren allemaal te ver weg en toen splitste hun weg in drie. Het pesten was voorbij. Voor vandaag.
Bij facebook groep suggesties was er een groep waar veel jongeren zitten. Ze zetten een foto van zichzelf en vragen anderen om hen toe te voegen of hun mening te geven.
Ben ik knap?
Wil je met mij?
Er zijn al zoveel dingen fout aan zulke groepen, ik zou niet weten waar te beginnen. Maar die ene opmerking die ik al na 2 minuten tegen kwam, versloeg alles en ik voelde de koude rillingen over mijn rug.
Meisje zet foto en vraagt om aandacht.
Jongen geeft mening: "Waarom hang jij nog niet aan een touw?"
Pesten.
Een begrip dat veel te vaak wordt gebruikt. Mijn vrouw en ik moeten onze kinderen ook regelmatig herinneren dat "eenmalig pootje lap" of een kind dat vaak scheldt tegen andere kinderen, of gewoon gezonde ruzie tijdens een spel, niet hetzelfde is als pesten.
Maar pesten bestaat. Een eenzame jongen iedere keer klem rijden terwijl hij zichzelf niet echt durft verdedigen. Een onzeker meisje naroepen dat ze beter af is aan een touw.
Dit zijn dingen die moeten stoppen.
In de vorige school van onze kinderen stond de grootste pestkop van de school, heel enthousiast het anti-pestlied te zingen tijdens het schoolfeest. Iedereen keek naar hem, hij kreeg alle lof en aandacht. Maar zijn gedrag veranderde niet.
Wie pesters aangeeft wordt vaak het onderwerp van roddel en nog meer vernedering. Ik heb het soms gehad met anti-pest acties. Misschien moeten we die dingen drastischer aanpakken.
Misschien moeten we ergens dieper in onze maatschappij graven en zoeken waar we fundamenteel iets kunnen veranderen. Bijvoorbeeld het idee dat iedereen altijd denkt dat de hele wereld om hem/haar draait. Overdreven, weet ik, maar toch een kern van waarheid? Hebben jullie ideeën?
Pestgedrag bij volwassenen is misschien subtieler. Waar gaan we de grens over en hoe leren we dat aan bij jongeren?
Ik denk dat ik op straat harder had moeten lopen. Gewoon om die pestkop te leren kennen, te vragen wat hem motiveert en misschien te interviewen. Want ook hij is waarschijnlijk een slachtoffer van groepsdruk..
